هفتم سپتامبر، روز جهاني مبارزه با بي‏سوادي است. در طول قرن نوزدهم كشورهاي صنعتي به اهميت نقش تعليم و تربيت در دگرگونيِ جوامع پي بردند. اين انديشه از آن جا تقويت مي‏شد كه وقوع انقلاب صنعتي و اوج‏گيري پيشرفت در ساختارهاي صنعتي و تكنولوژي جامعه، نياز به افراد خلّاق و با استعداد را كه بهره‏مند از سواد باشند روزافزون مي‏نمود. در واقعْ نظام سرمايه‏داري، مبارزه با بي‏سوادي در كشورهاي پيشرفته را در اولويت قرار داد تا چرخ دنده‏هاي اين نظام استعماري به راحتي به حركت درآيند. از سوي ديگر مسئله مبارزه با بي‏سوادي در كشورهاي آسيايى و افريقايىِ تازه استقلال يافته به عنوان يك هدف ملي مدّنظر قرار گرفت و ريشه كني آن را لازمه توسعه و عدالت اجتماعي برشمردند. با تمامي اين تلاش‏ها به دلايل گوناگوني هنوز هم در سراسر جهان و حتي در كشورهاي پيشرفته صنعتي مسئله بي‏سوادي همچنان باقي است. ناگفته نماند كه يك ميليارد جمعيت جهان از جمله يك صد ميليون كودك به دليل فقر اقتصادي و فرهنگي از نعمت سواد محروم هستند.